
Als Amsterdammer werd hij omarmd in Venlo, wat hem onlangs een muurschildering in Covebo Stadion – De Koel – opleverde. Danny Post is niet meer weg te denken uit de recente geschiedenis van VVV-Venlo, waarvoor hij maar liefst achtenhalf jaar speelde. Nu zijn carrière als voetballer erop zit, blikt Post terug op zijn jaren in Limburg.
Op 17 oktober 2008 debuteerde Post bij HFC Haarlem in het betaalde voetbal. In zijn eerste seizoen als profvoetballer zag hij VVV onder aanvoering van Keisuke Honda kampioen worden in de eerste divisie. Het kampioenschap werd uiteindelijk veiliggesteld in de thuiswedstrijd tegen Haarlem, die door VVV met 1-0 werd gewonnen. Post speelde bij Haarlem de hele wedstrijd mee en maakte op indrukwekkende wijze voor het eerst kennis met De Koel. “Het stadion was bomvol en de sfeer bij zo’n kampioenswedstrijd is natuurlijk bijzonder, zeker als de thuisclub daadwerkelijk kampioen wordt. Die eerste indruk van VVV als club ben ik nooit vergeten.”
Vier jaar later dacht Post als speler van FC Dordrecht weer terug aan zijn eerste wedstrijd in Venlo. “De mogelijkheid kwam voorbij om van Dordrecht naar VVV te gaan. Ik had het beeld van die kampioenswedstrijd toen direct in mijn hoofd en zag het als een mooie stap vooruit vanuit Dordrecht.” Toch was het even wennen voor Post toen hij in 2013 daadwerkelijk bij VVV aan de slag ging. “De situatie was sowieso anders dan toen ik tegen ze speelde, want VVV was net gedegradeerd uit de Eredivisie. Ik zag echter wel de potentie om weer te promoveren en daarom koos ik voor een avontuur in Venlo. Alleen kwam ik er in het begin wel direct achter dat het toch allemaal heel anders was dan in de randstad. Sportief was het ook geen geweldig jaar, dus alles bij elkaar was het nog niet echt wat ik ervan verwacht had.”
Thuis bij VVV en in Venlo
De gedachte waaraan hij begonnen was, spookte wel eens door het hoofd bij Post. Maar in zijn tweede seizoen in Venlo viel alles steeds beter op zijn plek. “De selectie ging aardig op de schop en Maurice Steijn werd de nieuwe trainer. Dat klikte direct goed en je merkte ook echt dat we gingen bouwen aan iets nieuws en daar wilde je bij horen. Als het gevoel op de club beter is dan helpt dat ook om buiten het veld te aarden in je nieuwe omgeving. Als je ziet hoe ik me in de loop van de jaren thuis ben gaan voelen bij de club en in Venlo dan kun je denk ik wel zeggen dat het allemaal is goed gekomen. Al had ik in de eerste jaren nog niet per se verwacht dat ik hier uiteindelijk zo lang zou spelen.”
Het is tegenwoordig ook zeldzaam dat een speler het meer dan acht seizoenen volhoudt bij dezelfde club. “Als je bij een nieuwe club binnenkomt dan is dit inderdaad niet per se het scenario waar je op telt. Maar dat is iets wat gewoon is ontstaan. Dat kwam ook doordat we op een gegeven moment een selectie hadden die er echt samen voor ging. Zowel op als naast het veld was de sfeer geweldig en als dat gepaard gaat met goede resultaten dan ontstaat er iets moois.” Ook toen VVV in het seizoen 2015-2016 tweede werd in de eerste divisie en promotie in de play-offs misliep, bleef de selectie zo goed als intact. “Ik verlengde zelf mijn contract en meer jongens hadden het gevoel dat we het in het volgende jaar met zijn allen wel gingen flikken als we met deze groep bij elkaar bleven.”