Wiel Teeuwen: De succesvolste technisch manager van VVV-Venlo

Door: Gerrit van der Vorst

In 1950 ging de toen twaalfjarige Wiel Teeuwen bij VVV voetballen. Zijn oudere broers Hay en Herman waren de nakomeling al voorgegaan. Hun ouderlijke gezin woonde in de voormalige Albertstraat, redelijk dichtbij De Kraal. Veel later zou Wiel op pakweg tachtig meter afstand, aan de voet van de Kaldenkerkerberg, een monumentale woning betrekken. Als senior speelde hij vooral rechtsbinnen in VVV2 dat in 1961 kampioen werd. Zijn kans voor het eerste elftal kwam nog datzelfde jaar, toen het eigenzinnige bestuurslid, geldschieter Graadje Smeets onder andere Herman Teeuwen verkocht. Wiel werkte toen als elektricien bij Gijs Nass. Die was net gestopt, maar kwam op verzoek – 41 jaar oud – weer opdraven, zodat baas en werknemer in het seizoen 1961/1962 soms samen in het veld stonden.

Wiel begon als mandekker in de eredivisie. Hij schakelde gerenommeerde midvoors uit, zoals Rikkert la Crois (GVAV), Coy Koopal (Willem II) en Arie de Oude (DWS/A). De Oude – die later voor VVV zou komen spelen – was er niet aan gewend dat hij zo strak geschaduwd werd. Hij ging op 15 oktober 1961 in het Olympisch stadion demonstratief kringetjes lopen op eigen helft, maar Wiel liet hem ook daar geen seconde alleen. Nou ja, tot de laatste minuut, toen de lepe midvoor toch nog wist te scoren. Wiels contract was eerder opgezegd, maar hij kreeg een nieuw contract. Hij speelde 13 competitiewedstrijden in het eerste in het seizoen 1961/1962, waarin degradatie helaas onafwendbaar bleek. VVV nam afscheid van de eredivisie met een gloeiend afstandsschot van Wiel via de onderkant van de lat – zijn enige eredivisiegoal – in de laatste minuut van VVV-Fortuna ’54 (3-0). In het volgende seizoen kwam hij nog maar tot 2 competitiewedstrijden en een bekerwedstrijd.

In 1963 eindigde Wiels contract en ging hij samen met broer Herman voor Sportclub Irene voetballen. Na drie seizoenen en nog eens vijf seizoenen voor Tiglieja (inmiddels opgegaan in TSC’04) stopte Wiel op zijn 33^e met voetballen. Herman en hij hadden tussentijds wel met de Oude Glorie van VVV een benefietwedstrijd tegen VVV1 gespeeld, waarbij 8.000 (!) toeschouwers 15.000 gulden in het laadje van het noodlijdende VVV brachten.

Zelf uitgevoetbald, werd Wiel meteen weer actief voor VVV, eerst als scout, daarna als leider van VVV2. In 1981 stapte hij in de vacature van onbezoldigd technisch manager. In die functie drukte hij twaalf jaar lang met hart en ziel zijn stempel op het technisch beleid van de club. De eerste negen jaar onder het voorzitterschap van Jeu Sprengers die zijn technisch manager veel ruimte gaf. Die ruimte benutte Wiel goed. Hij wist precies wat hij wilde en deed er alles aan om zijn doel te bereiken. De altijd gesoigneerde gentleman bleek een kundige, charismatische en daadkrachtige manager die recht door zee ging, een gezaghebbende stem had en een sterke onderhandelaar was als het om spelerscontracten ging. Zijn imposante ‘Teeuwen-gestalte’ hielp daarbij natuurlijk. Hij was de aangewezen man om VVV te helpen roeien met de (korte) riemen die er waren. Niet iedereen was blij met hem, zoals de ontslagen trainers Leo van Veen en Henk Rayer, maar de vriendschap overheerste. Wiel was namelijk ook een verbinder die voor sfeer zorgde.

In de monumentale woning (24 kamers), die hij overhield aan zijn werk bij de naastliggende middelbare school, vingen Wiel en zijn Fien geregeld buitenlandse aankopen op, soms met hun gezin. Hij vatte zijn takenpakket toch al ruim op, door ook de scheidsrechters te ontvangen. Na afloop van de wedstrijd bakte hij een biefstukje voor ze. Maar had zo’n man VVV in zijn ogen benadeeld, dan wilde het biefstukje wel eens uit de pan vallen en ging hij er per ongeluk op staan voordat het weer in de pan ging. Onsportief? ‘Welnee’, grapte Ger van Rosmalen tegen een journalist van De Volkskrant, ‘Van Wiel mocht een scheidsrechter best slecht fluiten, maar niet tegen VVV.’ Er waren volgens Mister VVV ook nooit klachten over de biefstuk van Wiel gekomen.

Wiels periode als technisch manager werd een groot succes. VVV eindigde twee keer op een vijfde plaats in de eredivisie, successen die waarschijnlijk nooit meer geëvenaard zullen worden. Zijn belang voor VVV kwam tot uiting in zijn – dikverdiende – verkiezing van Venlonaer van ut Joar 1991. Maar het waren twaalf heftige tropenjaren voor Wiel, met twee degradaties en drie promoties. Wiel kreeg gezondheidsklachten en droeg zijn functie na de laatste promotie, in 1993, over aan ex-speler Frans Nijssen die het ook elf jaar zou doen.

Van 1996 tot 1998 vervulde Wiel ook de functie van technisch manager bij Helmond Sport dat onder zijn leiding een professionaliteitsslag maakte. Maar hij bleef VVV’er in hart en nieren. Vanaf 1990 was hij al lid van de VVV-commissie Historisch Besef, maar vooral was hij van 2000 tot 2018 bestuurslid van Ald VVV. Daarvan was hij 12,5 jaar voorzitter en ook die taak nam hij serieus. Als er voor een bijeenkomst een lage opkomst dreigde, belde hij even rond. Dat hielp, want nee-zeggen was er echt niet bij. Terecht werd hij na zijn afscheid benoemd tot erevoorzitter. Privé was het soms heel moeilijk geweest, want in die periode was er ook de mantelzorg voor echtgenote Fien, die in 2008 overleed. Veel jaren later kreeg familieman Wiel nog een mooie relatie met Jacky. Hij overleed zelf op 24 juni 2024.

De geschiedenis van VVV zal altijd sterk verbonden blijven met de twee club-icoons met de achternaam Teeuwen, Herman onvergetelijk als speler en zijn broer Wiel als technisch manager. Beiden waren altijd te vinden in De Koel. ‘Geen stadion in Nederland dat zo prachtig is gesitueerd’, zei Wiel altijd. Hij kon het vanuit zijn woonkamer zien liggen. Zijn as is conform zijn wens begraven onder de grasmat van De Koel, naast de as van broer Herman. En samen worden de broers voortaan herdacht met de jaarlijkse Herman & Wiel Teeuwen Memorial, voor het eerst op 2 augustus 2025.

VVV-Venlo speelt op zaterdag 2 augustus de Herman & Wiel Teeuwen Memorial tegen FC Volendam in Seacon Stadion - De Koel -. Bestel jouw tickets voor deze bijzondere wedstrijd online via onderstaande knop!